میݙا پیو فداحسین گاݙی ۔۔ کھنڈرے پنڈرے یادیں دے ٹوٹے ݙلاں۔۔۔ ݙوجھی قسط

میݙا پیو فدا حسین گاݙی

(کھنڈرے پُنڈرے یادیں دے کُجھ ٹوٹے ݙلاں۔۔ ݙوجھی قسط)

مشتاق گاݙی

یادواشت ہمیش کہیں گُذری ویہاݨی دی ہوندی ہے جیڑھی اَڄ نئیں ریہے ڳئی۔ ساکوں کیا یاد رہندے، کیا یاد نئیں رہندا، اے سوال آپ ہک بُجھارت کنیں گھٹ نئیں۔ یادواشت تے بُھلݨ دے کئی مرݨے ہن جیڑھے اڄاں تائیں پورے نئیں ستھیج سڳے۔ ایں کیتے کہیں وی یادواشت کوں سند سمجھݨ درست نہ ہوسی۔ یاد دی ہک وَنکی ݙسی ݙسائی ڳالھ ہوندی جیندے وچ ساݙا اپݨا انوبھئو (تجربہ) نئیں رلیا ہوندا۔ اینجھی یاد دے وت اپݨے کئی ڈھڳ رولے ہوندن۔

آکھݨ میں اے چاہنداں جو میݙاں اے یاداں ہک شخص، ہک پیو، ہک سنگی، ہک ویری بارے ہن، انہیں وچوں کُجھ میݙی اپݨی گُذری ویہاݨی وچوں نکھتن تے کُجھ ݙسیاں ݙسایاں ہن۔ انہیں کوں کہیں طرانح دی سند نئیں سمجھݨا چاہیدا۔

تھی سڳدے تُساں شبد "سنگی" تے "ویری" دے کٹھے ورتارے اُتیں کُجھ حریان تھئے ہوؤ۔ ایں کنیں ودھ نئیں آہدا جیندے نال تہاکوں پریم پیار ہووے، اوتہاݙا سنگی تے ویری کٹھے ہوندے۔ او جتھاں تُہاݙی آپ دی سُنڄاݨ دا دُھرا ہوندے، تُہاݙی تݙ ہوندے، اُتھاں تُساں اوندی پاسیوں ݙتی ہک اݨ ڄاݨ ڈھک وچ وی ہوندے ہاؤ۔ پریم پیار جیتلا سوھݨا، من موھݨا ہووے پر ایندے وچ مُکتی ناں دی کئی شے نئیں ہوندی۔ ایندے وچ مَن چیت ہک دائمی پکڑیج وچ ہوندے۔ ایں کیتے تاں گوتما ٻدھا "کروݨا" دی ڳالھ کریندے۔

چنڳا ہوسی یادیں دا دھاڳا جتھوں ترُٹے اُتھاؤں جوڑوں۔

اے ستر دے ݙھاکے دی ڳالھ ہوسی۔ اوں ویلھے بھٹو صاحب دی حکومت ہئی۔ میݙے پیو دی پوسٹنگ بطور ہیڈ ماسٹر ہائی سکول شادن لُنڈ دے قصبے وچ ہئی۔ میں اڄاں سکول ونڄݨ نہمی لڳا۔ کئی واری گھر آلیں ترلا کیتا میکوں سکول ٻہلا آون پر میں چوری بھڄ کنیں یا تاں یونین کونسل دی عمارت لڳا ویندا ہم جتھاں ہر ویلھے جیندرے لڳے پئے ہوندے ہن یا وت سڑک ٹپ پچادھوں گُذردی ریلوے لائن دی پٹڑی ونڄ کوئلے چُݨدا ہم تاں جو اُنہیں نال کوئی چترکاری کراں۔ اَساں کئی سال شادن لُنڈ ریہے۔ میں اوں پوری مُدت سکول ونڄݨ کنیں انکاری ریہم۔ میکوں نئیں یاد آندا جو میݙے پیو کݙاھیں ہک واری وی میکوں دڑکا ݙتا ہووے جو توں سکول کیوں نئیں ویندا۔

ساݙے جُھڳے دے شادن لُنڈ قیام وچ کُجھ یاداں جیڑھاں ٻہوں نُشابر ہن، اُنہیں وچوں ہک اے ہے جو میݙا وݙا بھرا منظر اوں ویلھے میݙے پیو تے ٻہوں وڳڑا رہندا ہئی۔ میݙی وݙی بھیݨ ممتاز ساݙے نمبردار مامے دے کلہے پُتر حنیف دی مَنگ ہئی۔ او سکول وچ پڑدھی پئی ہئی جݙاں جو ساݙا مُلیر نمبردار دا پُتر ہوندیں ہوئیں پڑھائی کنیں سروں کورا ہئی۔ میݙے مامے دا اصرار ہئی جو اُنہیں دی شادی کہیں دیر مُتوں کر ݙیویڄے۔ میݙی اَماں تاں اپݨے بھرا دی محبت یا زور وچ ہئی تے چاہندی ہئی جو اے شادی تھی ونڄے۔ میݙا پیو ایں ڳالھ نال سَہمت نہی۔ او اپݨی دھی کوں اڳوں پڑھاوݨ چاہندا ہئی۔ میݙے وݙے بھرا اُتیں اوں ویلھے شادن لُنڈ دے سرداریں نال یاری دی بنا کُجھ فیوڈل ازم دا چوکھا رنگ چڑھیا ہویا ہئی۔ اُنہیں سرداریں وانگ او گھوڑے تے کُتے رکھی پیا ہوندا ہئی۔ اُنہیں نال سوریں دے شکار تے ونڄے ہا۔ وت میݙے مامے تے اوندے پُتر اونکوں کُجھ پٹوایا وی ہئی جو چھوہیر کوں پڑھاوݨ بے شرمی ہے۔ اوں ویلھے میݙی وݙی بھیݨ کُجھ جوان تھئی آئی ہئی تے اونکوں میݙے پیو رواج دے اُلٹ برقعہ وی نہی پوایا ہئی۔ اوندی منگ میݙے مُلیر کوں ایں ڳالھ تے شرم آندی ہئی تے اُنہیں دا تقاضا ہئی جو اَساں جݙاں وی وستی آؤں تاں بھیݨ کوں پردہ کروا کنیں آؤں۔ جو وی ڳالھ ہووے پر ساݙے گھر اوں ویلھے ٹینشن ہوندی ہئی۔ میکوں ٻئے بھرا الطاف ہک واری ݙسیا جو ساݙا وݙا بھرا اپݨے کھیسے وچ "کرچ" رکھدے تے او ابے کوں ایں کرچ نال مارݨ چاہندے۔ میکوں اوں ویلھے دا اپݨا ݙر بھئو تے سنسی ݙوھییں یاد ہن۔ چھیکڑ وچ اے تھیا جو میݙے مُلیر دا پَرنا ٻئی جاہ تھی ڳیا تے میݙی بھیݨ اپݨی پڑھائی جاری رکھی۔

شادن لُنڈ دے قیام وچ ہک ٻئی نُشابر یاد ساݙے گھر نالوں وساخ ہئی۔ اوں وساخ وچ ݙو منجھیں، گھوڑا تے کُتا ٻدھے ہوندے ہن۔ اُتھاں ہک مُلازم کم کریندا ہئی۔ شام کوں اکثرا اُتھاں میݙے پیو دے سنگتی آ ویندے ہن۔ کُجھ سکول دے اُستاد، کُجھ شادن لُنڈ قصبے دے بندے تے کُجھ اوندے سنگتی جنہیں نال او اُنہیں ڳالھیں تے بحث مباحثہ کریندا ہئی جیندی میکوں اوں ویلھے ککھ وی سمجھ نہی آندی۔ اُنہیں لوکیں وچوں میݙے کیتے ودھیک دلچسپ او ننیگر ہوندے ہن جیڑھے میݙے پیو دے سنگتی نما شاگرد ہن۔ اُنہیں وچوں ٻہوں سارے سکول یا کالج وچ پڑھدے ہن۔ اُنہیں وچوں ٻہوں سارے اڳوں ونڄ کنیں میݙے پیو دی پکی سیاسی سنگت وچ رَل ڳئے۔

(جاری اے)